BARONIA RONDIAN

Przed Teomachią lenno Cesarskie. Obecnie silnie zmilitaryzowane państwo o rozwijającym się przemyśle i wydobyciu. Zajmuje ok. 9.000 km/kw (3 dni drogi konno wszerz, 2 dni konno wzdłuż) i liczy ok. 100.000 mieszkańców. Stolicą jest miasto Pars - ok. 30.000 mieszkańców. W Baronii istnieje również nieoficjalna stolica krasnoludów - Wizgard - ok. 20.000 mieszkańców. Rondian graniczy kolejno:  Góry Szare (Północ), Puszcza Północna (Północny-wschód i Wschód), Cesarstwo i Morze Cesarskie (Południowy-wschód), Puszcza południowa (Południe, Południowy-zachód), Wilcze Pustkowia - Wilczy Szaniec (Zachód, Północny-zachód).



BARIERA MONASTYRU

Zwana również przez prostych mieszkańców "Magiczną Barierą". Została utworzona jako ostatnia granica dzieląca napierające siły Urista przed wtargnięciem do Castel Emporio - pomiędzy Barierą a stolicą cesarstwa jest tylko jeden dzień marszu. Rozciąga się na całym wschodzie państwa, pomiędzy dwoma innymi naturalnymi przeszkodami - Puszczą Północną i Morzem Cesarskim. Utrzymywana jest dzięki mocy Monastyru - niektórzy sugerują, że jej potęga bierze się również z wykorzystania  Łez Boga, jednak nie są to potwierdzone informacje. Wzdłuż bariery powstałą sieć fortyfikacji, w której stacjonuje większość cesarskich wojsk - jednak same fortyfikacje bez bariery nie byłyby w stanie długo bronić się przed urystytami. Przejechanie konno wzdłuż bariery zajęłoby jeden dzień.



BRZEGOWA TUNDRA

Brzegowa Tundra to najbardziej tajemniczy las od początku Teomachii. Znajduje się w południowo-wschodniej części Cesarstwa , jednak większa jego część leży za Barierą Monastyru. Tundra była celem ucieczki wielu, których domostwa zostały zniszczone, a którzy nie znaleźli schronienia w miejskich murach. Prowadząc tam, życie ludzie obniżyli swój poziom cywilizacyjny - w ubiorze dominują skóry, broń natomiast jest albo bardzo stara i wysłużona, albo bardzo prymitywna. Do tej pory udało się nawiązać kontakt jedynie z jednym z klanów żyjących wewnątrz Tundry - niejakimi Wilczymi, którzy nazwę swoją wzięli od patronującego im wilczego demona. Szacuje się jednak, że liczba ludzi żyjących w Tundrze może być liczona w tysiącach. Najbliżej znajdujący się punkt cesarski, względem owego tajemniczego lasu to wieś Bymbrowycze, która była świadkiem pierwszego kontaktu z wilczymi w 53 r.e.t. (Wydarzenia 2012). 



CASTEL EMPORIO

Obecna stolica cesarstwa. Niegdyś najwspanialsze miasto w krainach ludzi i krasnoludów. Obecnie liczy 35.000 ogólnej populacji - co obecnie stawia je na pierwszym miejscu pod względem ludności w krainach Sojuszu - choć przed Wojnami liczba ta dochodziła do 120.000! W czasie wojen wielu ludzi jednak zginęło, a inni powodowani głodem porzucili miejskie mury. Głód, który dotknął mieszkańców, zmusił ich do zamienienia bajecznych parków stolicy w pola uprawne, natomiast wspaniałe niegdyś pałace i domy zamożnych rodzin kupieckich - o ile nie zostały przebudowane na spichlerze bądź magazyny - niszczeją na obrzeżach miasta. Cuda dawnej potęgi można obecnie ujrzeć jedynie w centrum miasta gdzie znajduje się pałac cesarski, jak również główna siedziba Monastyru i domy najwyższych arystokratów - miejsce wygląda jakby nie zostało tknięte tchnieniem Teomachii - jednak w ścisłym centrum żyje nie więcej niż 2000 ludzi.

​
​CESARSTWO

Niegdyś najpotężniejsze państwo ludzi i krasnoludów, obecnie słabsze nawet od Rondianu. Miano Cesarstwa nosi tylko i wyłącznie ze względów sentymentalnych - jest cieniem dawnej potęgi. Zastępom Urista opiera się jedynie dzięki magicznej barierze rozciągniętej przez Monastyr. Elitą wojska są Palladyni, poza nimi Cesarstwo w tej chwili praktycznie nie posiada armii. Zajmuje ok. 3.300 km/kw (w jeden dzień można przejechać konno zarówno wzdłuż jak i wszerz)  - całość liczy ok. 60.000 mieszkańców. Stolicą jest Castel Emporio liczące ok. 35.000 mieszkańców - Cesarstwo nie posiada obecnie żadnych innych dużych miast. Cesarstwo graniczy kolejno: Puszcza Północna (Północ), Bariera Monastyru (Północny-wschód, Wschód, Południowy-wschód), Morze cesarskie (Południe), Baronia Rondian (Południowy-zachód, Zachód). 

​

​ELFIE PUSZCZE

Niegdyś stanowiły jedność, ale w wyniku Teomachii doszło do podziału. Obecnie podzielona na dwie części - północną i południową - stanowi dwa odrębne podmioty polityczne cechujące się różnymi kierunkami rozwoju - południowa chce powrotu do natury, północna natomiast powrotu do utraconej cywilizacji. Do Puszczy Północnej zalicza się sześć enklaw - Brzozy, Dębu, Wierzby, Świerku, Grabu i Buku - do Puszczy Południowej natomiast wlicza się jedynie pięć enklaw - Jaśminu, Akacji, Wrzosu, Pokrzywy, Róży. Ciężko oszacować jak wielką powierzchnię zajmują puszcze, ponieważ same elfy nie potrafią określić jak owe się rozrosły od wybuchu Teomachii. Puszcza Północna jest siedzibą około 40.000 elfów - z nieoficjalną stolicą w enklawie Brzóz. Puszcza Południowa to dom dla ok. 35.000 elfów z nieoficjalną stolicą w enklawie Jaśminu.



GÓRY SZARE

Wcześniej nie były tak niebezpieczne, jednak w trakcie Teomachii wybiły się niemal pod nieboskłon. Stanowią naturalną zaporę, której jak dotąd nie udało się przekroczyć. U podnóży Gór Szarych doszło również do kilku spotkań - mniej lub bardziej przyjaznych - z istotami określającymi siebie ludem Trolli. 



​KERET ​

Dawne miasto kupieckie, leżące w miejscu krzyżowania się ważnych szlaków handlowych. Zniszczone w trakcie Teomachii. Obecnie odbudowywane. Leży w granicach Rondianu. Istotny punkt na szlaku Pars-Castel Emporio. Cel podróży ekspedycji powołanej przez Barona w 51 r.e.t. (Miejsce wydarzeń 2010)



MEDORIN-DUR

Dawna nieoficjalna stolica krasnoludów, obecnie zupełnie zrujnowana. Istotny punkt na trakcie Pars-Castel Emporio W wyniku negocjacji granicznych pomiędzy Cesarstwem i Baronią, leży wewnątrz ziem Cesarskich. Medorin-Dur stało się miejscem szczególnie istotnym dla elfów ze względu na fakt iż było miejscem wskrzeszenia Haruviel w 52 r.e.t. (wydarzenia 2011).

 



MORZE CESARSKIE

Dostęp do Morza Cesarskiego posiadają obecnie Południowa Puszcza, Baronia Rondian i Cesarstwo. Nie do końca wiadomo dlaczego siły Urista do tej pory nie dopuściły się ataku z morza, jednak zakłada się, że nieumarli źle znoszą słone powietrze, a orkowie jako urodzeni stepowi wojownicy nie dają się wciągnąć na okręt. Może jednak pozostaje niezbadane, bo jak na razie żaden okręt który wypuścił się na ponad dzień żeglugi od brzegu nie wrócił. Ten fakt na całe szczęście również powstrzymuje ludzi od piractwa, które ogranicza się do kiepsko zorganizowanego bandytyzmu, atakującego wyłącznie przybrzeżne cele. Morze jednak jest istotnym atrybutem przetrwania Cesarstwa dzięki jego dużemu zarybieniu - wielu mieszkańców monarchii wędruje tutaj, dlatego też, południowy brzeg państwa jako jedyny ma tendencje rozwojowe.

 

​​

​PARS​

Stolica Baronii. Siedziba rodu panującego i barona Konrada II. Liczy w przybliżeniu 30.000 mieszkańców. Wcześniej było siedzibą jedynie niewielkiego i mało liczącego się arystokratycznego rodu - nie liczyło więcej niż 8.000 mieszkańców.



WILCZE PUSTKOWIA

Ziemie historycznie należne Orkom. Ziemie chłodne - choć ciężko tam o śnieg - i mało urodzajne. Orkowie prowadzą na tamtym terenie koczowniczy tryb życia, podążając zgodnie z ruchem migracyjnym zwierząt. W tej chwili jest to główna również siedziba Orków Czerwonej Gwiazdy, a jedynym powodem dla którego jeszcze nie panoszą się po ziemiach Rondianu jest Wilczy Szaniec.


​WILCZY SZANIEC

Ufortyfikowany północno-zachodni kraniec Baronii. Obecnie miejsce najbardziej krwawych starć pomiędzy orkami pod  wodzą Urista, a wojskami Rondianu. Pas umocnień rozciąga się na długości około 50 kilometrów. Większość umocnień to drewniane strażnice i fortyfikacje, z rzadka podmurowane. Obowiązkowe szkolenia dla Pretorii, obejmują między innymi przynajmniej 2 letnią służbę na wilczym szańcu.



​WIZGARD

Obecna, nieoficjalna stolica krasnoludów, położona na północnym-wschodzie Rondianu, u podnóża Gór Szarych. Liczy 20.000 mieszkańców i szczyci się tym, że jest w stanie powołać pod broń 5.000 wojowników, co czyni z niego miasto o najwyższym stopniu militaryzacji na terytoriach sojuszu.