​PURSAN  

Bóg-protektor rasy ludzkiej. Patron piątego żywiołu - Mocy. Obecnie opiekun wszystkich istot stawiających czoła sile Urista. Przedstawiany jest zazwyczaj jako wysoki, postawny i silny starzec o łysej głowie, natomiast z bardzo długą brodą. Zazwyczaj podpiera się kosturem, zakończonym złotym sierpem, który jest jego symbolem, jak i alchemicznym symbolem żywiołu Mocy. Znany jest jako główny oponent Urista, choć między nimi nie doszło jeszcze do decydującej bitwy.

URIST 

​Wcześniej odpowiadał za żywioł ognia, jak i za cnoty wszystkich istnień. Był czczony na równi z innymi bogami. Jego symbolem jest czerwona siedmioramienna gwiazda, będąca jednocześnie znakiem ognia. Jego samotność jednak doprowadziła do tego, że istoty zapomniały o swych cnotach, dokonując na sobie najstraszniejszych rzeczy. Tak narodził się opentany żądzą oczyszczającej destrukcji bóg ognia. Jego wyznawcami są głównie wszelkiego rodzaju nieumarli, którym w czaszkach ostało się dość mózgu by mieć świadomość wiary.​ ​Zyskał również rzesze wiernych wśród orków, po tym jak najechał ich stepy. Orkowie wyznający kult siły, masowo się do niego przyłączali. Posiada również kultystów wśród ludzi i krasnoludów, którzy wierząc w ideę oczyszczenia świata z zepsucia, ślepo za nim podążają. Obecnie bardzo osłabiony po walce z Medorinem.

MEDORIN 

​Martwy bóg krasnoludów. Patron żywiołu ziemi.​​ Jego symbolem był wielki, kamienny młot - w uproszczeniu tak również wygląda alchemiczny symbol ziemii. On jest powodem największego osłabienia Urista, bo choć ostatecznie poległ, to związał szalonego boga na 17 lat w walce (pomiędzy 33 a 50 rokiem ery Teomachii). Wielu krasnoludów, nadal o nim pamięta i oddaje mu cześć. Niektórzy nadal poszukują artefaktów w Medorin Dur - miejscu jego śmierci - i Łez Boga które umożliwiłyby jego wskrzeszenie.

HARUVIEL 

Bogini elfów. Patronka żywiołu wody. Przedstawiana zazwyczaj jako wysmukła postać, o srebrzystej skórze i niebieskich włosach i zmieniającym barwy płaszczu. W dłoni zazwyczaj dzierży pokaźnych rozmiarów błękitny kamień, który w uproszczonej wersji jest alchemicznym symbolem wody. Przed swoją śmiercią w 29 r.e.t. ostatnim tchnieniem, dała swoim wyznawcom długowieczność równą nieśmiertelności, ponieważ żaden elf od 50 ponad lat nie zmarł ze starości. W 52 r.e.t. dzięki staraniom swoich wyznawców, w szczególności Druida Kelebrindala zdołała powrócić do żywych - jest jednak bardzo osłabiona i nie mogłaby równać się w walce z Uristem.

GRISHVA  ​

Martwy bóg orków. Patron żywiołu wiatru.​ Przed najazdem Urista zwany również Wielkim Wodzem, lub Panem Burzy. Przedstawiany był zazwyczaj jako rosły Ork, ubrany od stóp po głowę w pancerz wykonany z burzowych chmur, dzierżąc topór stworzony z błyskawic. Jego głowę natomiast wieńczył pióropusz wykonany z piór wszystkich, żyjących ptaków - i właśnie pióro jest alchemicznym symbolem żywiołu powietrza. W 10 r.e.t. podjął walkę z Uristem, trwającą blisko rok - jednak ze względu na zdradę własnych wyznawców został dotkliwie pokonany.

AARIEL 

Przed Teomachią odpowiadał za ogólnie pojęty ład i równowagę w świecie. Jako jedyny nie patronował, żadnemu żywiołowi - ponieważ jednak jak się uznaje pięć żywiołów tworzy ład, był czczony przez wszystkie rasy. Dlatego też nieprzypadkowo został wybrany przez Urista na swoją pierwszą ofiarę. Aariel został skrytobójczo zaatakowany i zabity przez szalonego boga. Ten moment uznawany za początek Teomachii, czyli rok 0. W czasie śmierci Aariela na ziemię po raz pierwszy również spadły Łzy Boga i powstały pierwsze istoty zwane demonami. Aariel do tej pory pozostaje martwy.

​

​MONASTYR ​

Organizacja religijna wokół kultu Pursana. Do Monastyru należą nie tylko świętobliwi mnisi - posiadają również wojowników, rzemieślników i przedstawicieli innych profesji. Oficjalnie głową monastyru jest Cesarz, ale nie sprawuje on realnej władzy.​